• Prethodna
• 1 of 2
• Sledeća

            Podignuta na tokovima Zlatnog potoka i Štive, koja sa uliva u Drinu nedaleko od centra grada, i rekom Jadar, po kojem je ovaj plodan kraj i poneo ime, iznad koje se uzdiže Gučevo (779 mnv), sa 54 opštinskih naselja, Loznica je od prestonice hemijske, metalske i tekstilne industrije (samo Viskoza je zapošljavala 10.000 radnika), o kojoj se danas govori u perfektu, prešla izazovan put do centra malih i srednjih preduzeća i prepoznatljive turističke destinacije, koristeći se postojećim prirodnim resursima, nadograđujući ih nasleđenim kulturno-istorijskim potencijalima u skladu sa zahtevima savremenih turističkih kretanja.

            Kada je reč o prirodim blagodetima, Banja Koviljača je od najvećeg grada Podrinja udaljena svega šest kilometara i jedna je od osam „Kraljevskih banja“ Srbije. Status svetski poznatog i priznatog prirodnog lečilišta, stekla je prvenstveno po efektima sumporovitog peloida i termo-mineralnoj vodi za lečenje i prevenciju reumatskih bolesti. SBR Banja Koviljača opasana je uređenom parkovnom površinom od preko 40ha, u kojem se tokom godine održavaju brojne manifestacije, organizuju koncerti, u kome dominira Kur-salon obnovljen i ponovo otvoren 2019. godine.
            Na šest kilometara od grada je i Etno selo Tršić, rodno mesto Vuka Stefanovića Karadžića, reformatora srpskog jezika, gde je Odbor za podizanje spomen-objekta inicirao izgradnju Vukove kuće, dovršene 1933. godine, a na osnovu istraživanja arhitekte Miodraga St. Vasića, koji je istu projektovao po ugledu na tipove starih kuća iz okoline Jadra. Te 1933. godine, u njenom dvorištu je održan prvi Vukov sabor. Od tada datira i najznačajnija i najveća manifestacija u Srbiji, koja okuplja 20 - 30.000 posetilaca. Od 1971. godine ovom događaju se pridružila i manifestacija Đački Vukov sabor, najmasovnija đačka manifestacija u Srbiji.
            Manastir Tronoša podignut 1317. godine, koji je započeo kralj Dragutin, a dovršila kraljica Katarina, njegova žena, gde je jedno vreme Vuk Karadžić učio, i u okviru kojeg je 1987. podignut Vukov muzej sa fragmentima iz života srpskog velikana, mesto je koje je vredno posetiti. Zbog samog manastira i „ratarskih, težačkih ili oračkih sveća“, koje se po tradiciji od nekoliko vekova, prave od čistog voska i teže oko 50 kilograma, dugačke su oko metar i po, i na Veliki četvrtak se postavljaju nove. Zbog Muzeja koji je došao u posed vrednih artefakata iz perioda ranog školovanja Vuka Karadžića, zbog Spomen česme devet Jugovića, zbog Vuka...
            Loznica je i rodno mesto Miodraga Miće Popovića, slikara, pisca, reditelja, akademika, grad u kojem je 1989. otvorena Galerija Miće Popovića i Vere Božičković Popović, za koju je sam autor odobrio prostor (u kući Katića), te darovao 19 slika, 18 grafika i dva crteža. U kojoj se svake godine u junu organizuju „Mićini i Verini dani“. U Loznici se rodio Jovan Cvijić, utemeljivač srpske geografije, koji je sa grupom srpskih geografa i prirodnjaka 1910. osnovao Srpsko geografsko društvo, predsednik Srpske kraljevske akademije, rektor Beogradskog univerziteta. Ovo je grad Anta Bogićevića vojvode iz Prvog srpskog ustanka. U lozničkom selu Trbušnici rođen je Momčilo Gavrić, učesnik Prvog svetskog rata u koji je ušao sa osam godina, a izašao sa činom kaplara, verovatno kao najmlađi u istoriji ratovanja. U centru grada nalazi se i Muzej Jadra, zavičajna etnološka zbirka koju vredi posetiti. I zbog bogate postavke i zbog izlaganja njenog upravnika.
Loznica je pogranično mesto koja spaja Srbiju sa Republikom Srpskom i BiH.
            Ovaj kraj je dom za preko 80.000 vrednih, preduzimljivih stanovnika. Jedna od njih je Snežana Perić, od pre nekoliko godina na mestu direktora Turističke organizacije Grada Loznice, koja je spojila svoje preduzetničko, životno i ljudsko iskustvo i u turističkom smislu preporodila ovaj kraj, uvek nagalašavajući odabrani tim svojih saradnika i učešće Vidoja Petrovića, gradonačelnika Loznice, u svim pažljivo planiranim projektima i akcijama TOG-a.
Za kratak, ali vrlo dinamičan period od nekoliko godina obnovljene su brojne lokacije, postojećim pružena potrebna promocija. Svetlost dana ugledale su zaboravljene, potisnute činjenice i događaji iz prošlosti, vraćeno sećanje na ugledne istorijske ličnosti. Od dve manifestacije, Vukovog sabora i Đakog Vukovog sabora, Loznica je postala grad manifestacija, grad u kojem se stalno nešto dešava. Kroz manifestaciju LilaLo u prvi plan je istaknut običaj lilanja, po kojem je loznički kraj jedinstven.
            Uz Šetalište, žilu kucavicu grada, nalazi se Vukov Dom kulture, legat Miće Popovića i Vere Božičković, zgrade zanimljive arhitekture XIX veka, najatraktivniji gradski kafei sa baštama, restoranima. Među njima istaknuto mesto zauzima porodična manufaktura „Perla restoran“, kafana „Proleće“, najstarija i u gradu najmlađa poslastičarnica „La Dolče Vita“. Njima nije potrebna reklama jer su se samostalno izborili za svoj brend. Dužinom trajanja, kvalitetom posla kojim se bave. Kao i Mijine preukusne pogačice Samostalne zanatske pekarske radnje „Mihailović“ iz 1932. godine, na koje, gladni posle noćnih izlazaka, masovno svraćaju Lozničani, mada nije na Šetalištu. Ali jeste Turistički info centar, prva stanica svakog novopridošlog turiste, gde se uz informacije: Šta videti? Šta posetiti? - nalazi neko ko će ljubazno i strpljivo pružiti podrobne smernice zavisno od individualnih sklonosti i interesovanja. Info centar TOG Loznica i Info centar u Banji Koviljači je bogato opremljen svim potrebnim materijalima, turističkim mapama i itinererima, te velikim izborom suvenira i ukrasa, produkta kreativnih radionica u kojima je oslikana tradicija ovog kraja. Za svačiji ukus radi podsećanja na lepe trenutake provedene u Loznici.  

Više fotografija na našoj Facebook stranici: www. https://www.facebook.com/topserbia