Ribarska Banja dobila je ime po ribarima koji su u njenim izvorima pecali pastrmke izuzetnog kvaliteta, za kneza Lazara. Pohodili su je Rimljani (arheološka nalazišta iz IV veka u njenoj okolini), carica Milica je dolazila u Banju radi održavanja svoje lepote, Turici su izgradili hamam. Po nalogu kneza Miloša Obrenovića voda banjskih izvora se prvi put šalje na analizu u Beč (1834), a knez Aleksandar Karađorđević na temelju hamama podiže, tada moderno kupatilo (srušeno, kao i cela Banja 1876. godine, za vreme srpsko-turskog rata). Godine 1852. knez Aleksandar posećuje Banju posle čega je interesovanje za nju značajno poraslo. Godine 1854. Banja dobija stalnog lekara.

Obnova Banje počinje 1882. godine, ali tek početkom XX veka, i podrške kralja Petra I Karađorđevića, pa do Prvog svetskog rata, beleži se „zlatno doba“ razvoja Banje. U tom periodu izgrađene su Vila Srbija (1904), Bosna i Slavonija (1905), Hercegovina i Crna Gora (1907), Dalmacija, infrastruktura, banjski park, banjski objekti.
Današnji status Ribarska Banja dobija 1967. godine sa osnivajem Odeljenja za fizikalnu medicinu i rehabilitaciju koja je prerasla u Zavod za lečenje i rehabiliticaiju obolelih od ortopedskih, koštanozglobnih i degenerativnih oboljenja, danas Specijalnu bolnicu „Ribarsku banju“.
Situirana u kotlini Ribarske-Banjske reku, na obroncima najšumovitije srpske planine, Velikog Jastrepca, na 540 metara nadmorske visine, 34 km od Kruševca, u kojoj preovladava subplaninska klima, što joj daje status klimatekog mesta, i sa šest izvora termalne vode (prosečne temperature 38,7°C), jednim hladnim (16°C) i jednim umerenim izvorom(28,1°C), što je ubraja u homeoterme i hipoterme, ona s pravom ima status kraljevske.
Ribarska Banja je jedna od onih koja je u proteklom periodu puno ulagala u sopstveni razvoj. Svi smeštajni kapaciteti su renovirani i na nivou su hotela sa 3*, osim vile „Hercegovina“, koja je poslednja renovirana i ima rang hotela sa 4*. Od sredine prošlog veka Ribarska Banja nije sezonski tip banje. Ovde sezona traje tokom čitave godine i popunjenost kapaciteta je uvek oko 90%.
Osim zdravstvenog dela, u kojem radi tim stučnjaka, lekara specijalista, fizioterapeuta, uz permanentnu edukaciju mladih kadrova, Specijalna bolnica raspolaže sa najsavremenijom medicinskom opremom za dijagnostiku, kinezi, elektro, medikamentoznu, termo i radnu terapiju. U bolnici se vrše indikacije, lečenje i prevencija bolesti stanja posle koštanih preloma, operacije na kostima, kontrakture zglobova, deformacije kičmenog stuba, posttraumatska i postoperativna pareza, pareze nerava, hemiplegije, hemipareze…
-U skladu sa savremenim kretanjem razvoja banjskih mesta, u Ribarskoj Banji je izgrađen moderan spa i wellness centar sa osmišljenim brojnim programima - kaže Vladan Panić, šef marketinga Specijalne bolnice „Ribarska Banja“ i dodaje da je najčešći razlog dolaska u Banju zdravastveni razlog, ali sve su interesantniji preventivni programi, gde ljudi kroz tretmane mogu da održavaju, čuvaju svoje zdrvlje. Današnje vreme užurbanog života i rada dovodi do stresa, okidača za mnoge bolesti, a „mi smo tu da taj stres otklonimo kroz masaže, tretmane, opuštanja u našim lekovitim vodoma i čistoj i zdravoj sredini“, ističe gospodin Panić. U tome veliku ulogu igra naveći spa centar u Srbiji, koji se prostire na više od 5.000 kvadrata, ima sve sadržaje najsavremenijih evropskih spa-centara: slane sobe i pećine, masažnu „kadu Drage Mašin” (koja je u Ribarskoj banji lečila sterilitet, pošto je u to vreme banja bila na glasu da i to leči, ali su događaji pretekli njeno izlečenje), i druge jakuzze kade, saune, terapije pomoću svetlosti i boja, fitness i beauty centre i razne relax prostorije u kojima se sprovode masaže biljem iz jastrebačkog kraja; specificum je hamam-tursko kupatilo sa kupolom i orginalnom ciglom iz XVI veka, specifičnim prozorima, koji prate ketanje sunca, kako bi ravnomerno padalo po hamamu; jedinstven otvoreno-zatvoreni bazen, koji u zimskim danima predstavlja posebnu atrakciju, jer gosti mogu da plivaju iz zatvorenog u otvoreni, snegom okruženi, deo bazena.
Na pitanje šta Ribarska Banja nema, odgovor je da često ponestaju smeštajni kapaciteti, a najveći problem je sa organizovanim grupama, kada dođe 50 i više gostiju, pogotovo u tzv. sezoni, kada mesta nema ni za lek.
-Mi moramo da ih odbijemo jer već imamo unaped rezervisane kapacitete za naše redovne goste, imamo veliki broj povratnika, ljudi koji stalno dolaze u Ribarsku Banju, kako oni koji se leče, tako i oni koji su zdravi, ali dolaze radi održavanja zdravlja – obavestio je gospodin Panić.
U Ribarskoj Banji neguju se kulturni i sportski sadržaji, koncerti, manifestacije, održavaju se književne i muzičke večeri, pozorišne predstave, likovne kolonije, izložbe... Organizuju se posete manastirima Sv. Romana iz IX veka, u kome je pohranjeno srce grofa Rajevskog (ličnost koja je poslužila Lavu Tolstoju za lik Vronskog u čuvenom romanu Ana Karenjina) i Pokrova Presvete Bogorodica, izgrađenom na mestu gde se Bogorodica ukazala i danas je mesto najvećeg hodčašća u Srbiji.
Ukratko, o Ribarskoj Banji bi se moglo štošta napisati,ali treba je obavezno posetiti, jer mnoga su mesta u Srbiji, njeni vladari birali za svoja odmorišta, letnjikovce, zimovnike, a Ribarsku Banju su odabrali svi: od Nemanjića, preko Obrenovića do Karađorđevića, i to nije slučajno.