Picigen je neka vrsta nožnog tenisa, ali uz poštovanje posebnih pravila, overenih od strane specijalne komisije u sastavu: Šoti Mihalj, Kontić Đorđe i Milanović Igor, prihvaćenih od strane igrača sa peskovite obale Tise ispred Halaš čarde. Specifikum PICIGENA je da se igra samo u Senti. Za Senćane je to najvažnija sporedna stvar, u kojoj nema penzije.

            Mada su potencijali ogromni, a na svetskom turističkom tržištu predstavljaju pravi hit, eko-turističke priče u Srbiji su tek u početnom stadijumu otvaranja prema ovoj ponudi. Jedan od najatraktivnijih je Specijalni rezervat prirode „Pašnjaci velike droplje“, područje od 6.800 hektara o kojim se, pod nadzorom Pokrajinskog zavoda za zaštitu prirode, zajednički staraju Lovačko udruženje „Perjanica“ iz Mokrina i Udruženje za zaštitu velike droplje.

            U Srbiji je najveći brend njena hrana. Najsnažniji doživljaj svakog domaćeg i stranog gosta je onaj za trpezom, mirisnom i bogatom raznovrsnostima. Plodovi prirode, dopunjeni fantastičnim sirevima, kajmakom, ajvarima, pinđurima, salatama od svega i svačega, pravi su izazov za nasušnu potrebu svakog od nas.

            Specijalni rezervat prirode „Zasavica“ jedan je od 16 privrednih subjekata, dobitnika velikog priznanja Privredne komore Vojvodine (PKV) „Kapija uspeha“ za 2019. godinu. Priznanje je primio upravnik rezervata Slobodan Simić, alfa i omega ovog prostora koji je svojevremeno sam otkrio, a potom od njega napravio prostor za divljenje i brojne nagrade.

            Lejlina bašta je turistička atrakcija sela Trešnjevac i cele opštine Kanjiža. U prvi plan došla je posle izbora za najlepšu baštu Srbije 2015. godine od strane magazina „Moja lepa bašta“.

            Svi članovi četvoročlane porodice Damjanović iz Čuruga bave se na neki način pčelarstvom, ali je supruga i majka, gospođa Dragana Damjanović, poslednjih 15 godina, glavni nosilac ovih aktivnosti. Medarstvo je učila od roditelja svog supruga Miće, koji su se medom bavili pune četiri decenije. Od njih je nasleđen i žuti autobus, s kojim su 1995. godine iz Sanskog Mosta stigli u Vojvodinu, a za svoj dom uz reku Sanu (Bosanska Krajina) zamenili živopisni Čurug na reci Tisi, u žabaljskoj opštini.

            Mesto gde specijalitete od tek ulovljene ribe priprema lično domaćica - vlasnica čarde Slavica Vujkov, gde se svaki gost dočekuje kao rođak ili stari poznanik, peščana plaža sa ležaljkama nalik morskoj, vožnja čamcima, uživanje u specijalno kreiranim koktelima na splavu uz posmatranje zalaska sunca, ili tamburašku muziku i dobro vino, je čarda „Tiha Tisa“, u Čurugu, opština Žabalj. Osim ugostiteljske ponude čarda nudi i uslugu smeštaja. Neke porodice tu provode vikende, neke čak i letuju, jer ovo je još jedno mesto panonske ravnice koje ume da iznenadi.

            Teško je bilo i pretpostaviti da će prvo zanatsko pivo koje se na tržištu bivše SFRJ pojavilo 1992. godine iz pivare Krugher&Brent osnovane godinu dana ranije, pokrenuti nezaustavljivi točak razvoja pivarske industrije kod nas. Naši pivari kažu da su zakasnili za svetskom revolucijom proizvodnje zanatskog - craft piva, ali da su uspeli da uhvate priključak.

            Dušan Grujić, student četvrte godine Departmana za geografiju, turizam i hotelijerstvo, smer gastronomija, Prirodno-matematičkog fakulteta Univerziteta u Novom Sadu i deo tima Kuvarske federacije Srbije (KFS) koji je početkom ove godine učestvovao na 25. Kulinarskoj olimpijadi u Štutgartu, na kojoj je Nacionalni juniorski tim Srbije osvojio treće mesto u kategoriji Menija, kaže:

            Izuzetni prirodni kamping potencijali Srbije, tranzitni karakter zemlje, uz poslovično gostoprimstvo naših domaćina, odlični su preduslovi za razvoj kampinga - najstarijeg vida turizma i modela očuvanja životne sredine za sadašnje i generacije koje dolaze.