Prošle, 2015. godine, Ljubomir Ljuba Manasijević obeležio je 25 godina kako svojom pesmom i glasom oplemenjuje mesta na kojima dostojanstveno pronosi srpski duh.
Ljuba Manasijević, pevač, kompozitor i tekstopisac, rođen u Beogradu, prvu patriotsku pesmu "Slobodo" napisao je 1979. godine nagoveštavajući čitav niz pesama u nacionalnom duhu. Pesmu "Vostani Serbije" komponovao je 1989. godine. Od 1991. godine započinje koncertno izvođenje autorske muzike, pisane na stihove srpskih nacionalnih i patriotskih pesama, i putuje po Srbiji, srpskim zemljama i gostuje kod Srba u rasejanju. Od 1993. godine nastupa kao „srpski melod i pojac“ sa Srpskim teatrom beseda, čiji je osnivač zajedno sa Momirom Bradićem, doajenom Kruševačkog i srpskog glumišta.

Vera Kovač Vitkai, vokalni solista RTV Novi Sad, profesor solo pevanja na Akademiji umetnosti u Novom Sadu, primadona Srpskog narodnog pozorišta u Novom Sadu, stalni gost operskih kuća u Beogradu i Ljubljani, nastupala je na scenama Italije, Nemačke, Francuske, Egipta, Mađarske, Iraka.

Dana 8. februara obeležena je 182. godišnjica od rođenja velikog ruskog hemičara Dmitrija Mendeljejeva. Dvanaest dana ranije, najveći živi hemičar u regionu, ali i šire, akademik prof. dr Marko Todorović, postao je kandidat za Nobelovu nagradu iz hemije. Inicijativa je došla od Ruske akademije nauka još 2011. godine, kada je bio njihov gost i održao niz predavanja na kojima je izneo novu viziju Mendeljejevog periodnog sistema, dao mogućnost njegovog građenja, elektronsku građu svih 118 hemijskih elemenata, načinio neprekidnu doslednost hemijskih elemenata, što je za budućnost hemije i uopšte nemerljiv doprinos.

Biti lovac ne znači ubijati nedužne životinje, već baviti se njenim uzgojom, stvaranjem uslova za njihovu negu, racionalno korišćenje lovišta i baviti se zaštitom životne sredine. Lovačko društvo „Fazan“ u Temerinu sredinom novembra prošle godine proslavilo je 90 godina postojanja, mada nađeni dokumenti potvrđuju da se u Temerinu organizovano lovilo od 1905. godine.

Lepe devojke prolaze kroz grad... A grad je Sombor, (do 1543. godine Cobor Sent-Mihalj, po imenu ugarske vlastelinske porodice Cobor, na čijem imanju je nastao). Mesto susreta - Gradska hala Mostonga (nazvana po vodenom toku nastalom od mnogobrojnih bara severno od Sombora, kojeg danas praktično i nema), u kojoj je početkom decembra 2015., u organizaciji Turističke organizacije grada Sombora održan sedmi po redu „Ravangrad Wine Fest“. Lepa devojka je Milena Ferenčević, stara 20 godina, student Pedagoškog fakulteta (budući učitelj) u Somboru. Lepa, mlada i primećena kako znalački ide od štanda do štanda i sa velikom pažnjom degustira vina. I odmah se nižu pitanja jedno za drugim: Da li je sva somborska mladež nalik na nju ili je ona izuzetak? Otkud interesovanje za ovakav događaj? Zašto? Koji su motivi?... Ali i konstatacija: gde bi Srbiji bio kraj da ima više ovako posvećenih mladih ljudi?!

Danas za selo Zlakusu zna cela Srbija, ali i region. Jedan od „krivaca“ današenjeg prosperiteta sela je akademski slikar-keramičar Sofija Bunardžić, koja je 1995. godine započela projekat "Zlakusa" sa ciljem da pomoću umetnosti sačuva stari zanat. Ona je i idejni tvorac i organizator Međunarodne kolonije umetničke keramike Zlakusa, koja je 2015. godine imala dvadeseto, jubilarno izdanje.

Glumica Nevena Šarčević provela je ovo leto na usavršavanju u Italiji dobivši tradicionalnu stipendiju koja se deli već 70 godina donacijom Chiara i Giuseppe Feltrinelli. Ona je ove godine predstavljala Srbiju, a o svom boravku, izjavila je u jednom dahu:.

Zakoračivši u Galeriju ITD – Institut za transfuziju dizajna na Petrovaradinskoj tvrđavi, gde je u petak, 18. decembra, otvorena restrospektivna Izložba plakata Branislava Radoševića, svi gosti, više nego ikada ranije, zakoračili su u svet poznatog.

„Gledajte i mislite pre nego pritisnete okidač. Srce i um su pravi objektivi kamere“, govorio je kanadski fotograf Yousuf Karsh.

Za Andreja Tarkovskog, jednog od najznačajnijih i najuticajnijih ruskih filmskih umetnika, „umetnost simbolizuje smisao našeg postojanja”. Za Andrića, umetnost je dužna da ljudskoj vrsti otkriva lepotu koju stvaraju oni koji su ispred svog vremena. Umetnost povezuje ljude i ljudske sudbine, otvara perspektive života pojedinaca, naroda i celokupne ljudske vrste, a samo umetnost onih koji su uspeli da unesu promenu u ustaljeni društveni poredak, ostaće upamćena i ostvariće svoju svrhu.