Patrijarh Irinej osveštao obnovljenu Sabornu crkvu i poručio:Slogom i ljubavlju možemo pobediti sve i svakog

Povodom obeležavanja dva i po veka Saborne crkve Sv. Nikola, u Sremskim Karlovcima, i 100. godišnjice njene obnove, izložbom o obnovi crkve u Patrijaršijskom dvoru započela je dvodnevna svečanost, a potom održana i veličanstvena liturgija, kojoj je prisustvovao veliki broj ljudi iz svih društvenih struktura i svih krajeva sveta

Galerija ITD (Institut za Transfuziju Dizajna), po drugi put je domaćin Izložbe nagrađenih radova, koja u Novi Sad stiže direktno iz Njujorka.
Da je prisustvo Art Director Club-a privilegija za grad svedoči bogata i duga tradicija ove neprofitne organizacije sa središtem u Njujorku. ADC je nastao 1920.

U periodu novog razumevanja škole, kada ona prerasta od mesta učenja do mesta mišljenja, sredinom pedesetih godina (1954.), u Novom Sadu nastavnici, profesori, i učitelji, osnovali su  Društvo likovnih pedagoga Vojvodine. Paralelno sa Društvom, uzimajući kao polaznu osnovu misao francuskog slikara Žana Ogista Dominika Engra iz XIX veka da je „crtež poštenje umetnosti“, razvija se „Komisija za dečji crtež i pedagoška pitanja“.

Da lepota nije varka na putu čovekovog života već dobro u svom izvornom obliku, pokušala je i uspela da to potvrdi glumica i umetnica,Verica Milošević, Novosađanka, koja trenutno živi u Petrovcu na Mlavi. Gospođa Milošević je svojom izložbom kolaža, nastalim krajem 2010. godine, predstavila lik setne gracije Lenke Dunđerski, onako kako ga je ona videla i razumela.

O Veri Pavlović ni jedan redak nije napisan u popularnom izvoru informacija srednje i starije generacije - Prosvetinoj enciklopediji. Osim naziva jedne ulice i jedne mesne zajednice u Novom Sadu, koje nose njeno ime, na internetu ne možete doći do podataka o životu i radu Vere Pavlović. O Veri Pavlović ponešto piše u knjigama iz NOB-a, ali su i u njima podaci taksativni i šturi. Pa ko je Vera Pavlović?

Novi Sad je imao tu sreću da se posle Ljubljane, Zagreba i Sarajeva nađe na putu grupe Manu Čao po Balkanskoj turneji u okviru koje će ovaj sastav još obići Prištinu, Tiranu, Sofiju, Bukurešt i Istanbul. Koncert u organizaciji agencije „AAA Production” priređen je u Maloj sali Sportskog i poslovnog centra Vojvodina, a u prodaju je bilo pušteno svega 3.000 ulaznica.

Retki su turisti koji pri obilasku Vršca ne obiđu rimokatoličku crkvu sv. Gerharda od Sagreda (katolički misionar koji je propovedao hrišćanstvo u Banatu, osnovao Čandarsku dijacezu i bio njen prvi biskup), najveću rimokatoličku crkvu u Srbiji, svojevremeno drugu po veličini na bivšim jugoslovenskim prostorima. Impozantnog izgleda i dimenzija - dugačka je 61, a široka 22 metra, sa tornjeva visokim 63 metara, ona ne samo da je jedna od najvećih nego i najlepših na našim prostorima.

Novi Sad bi mogao da bude stariji brat Petrogradu, sadašnjem Sankt Petersburgu, čiju izgradnju je započeo Petar Veliki 1703. godine, jer se kao naselje permanentno spominje posle 1690. godine. I Novi Sad i Sankt Petersburg izgrađeni su na močvarnom tlu i leže na rekama.

Malo je bilo porodica koje su imale tu privilegiju da jednim pogledom mogu obuhvatiti Petrovaradinsku tvrđavu i Novi Sad, ispijajući odlično vino iz vlastitih podruma u društvu evropske aristokratije. To je pošlo za rukom porodicama Marcibanji, a potom Karačonji, koje su tokom XVIII I XIX veka bile zaslužne za izgradnju

Nezvanična Sveta Fruška gora u svom nenarušenom prirodnom okruženju krije osamnaest (od pedesetak) preostalih srednjovekovnih manastira. Ovolika koncentracija  hramova na relativno malom prostoru, predstavlja svojevrsni raritet i ponos srpkog naroda. Jedan od najstarijih manastira u Fruškoj gorije Manastir Krušedol.

Lav Nikolajevič Tolstoj, veliki ruski književnik svetskog glasa, početkom XX veka, u najvećoj tajnosti planirao je preseljenje u Novi Sad. Nekoliko poslednjih godina u životu velikog pisca nisu bile najsretnije. Zbog svojih naprednih, socijalnih stavova došao je u sukob sa plemstvom, vlastima, crkvom i porodicom.

Ime Momčila Tapavice, u poslednje vreme čuje se češće nego ranije. Uzrok tome je podatak objavljen na web sajtu Međunarodnog olimpijskog odbora kojim je zvanično potvrđeno treće mesto i bronzana medalja Novosađanina Momčila Tapavice na Prvim olimpijskim igrama modernog doba, održanim od 5.-14. aprila 1896.godine.