Da je birana pozicija, a verovatno jeste, ne bi mogla biti bolja, na magistralnom putu Novi Sad - Žabalj, na granici Banata i Bačke, na ulazu u varoš, uz Golf klub „Centar“, nedaleko od Tise. Upravo je tu situirana Čarda „Debeli lad“, jedanaest godina u vlasništvu Saše Vlajnića.
           Osamdesetih godina na istom mestu podignut je savremen motel u vlasništvu države koji je sa početkom novom milenijuma preobratio čuveni novosadski ugostitelj Mića Sokače Nikolić. On je uspeo nemoguće, da od devojke napravi babu, odnosno od motela salaš. Tu priču, stalno nadograđujući, nastavio je Saša Vlajnić.

           Smešten na desnoj obali starog toka reke Tise, Čurug je planski građeno mesto ušorenih kuća i unakrsno presečenih ulica. Bio je najveće naselje u Šajkaškoj, a danas mesto sa najvećem odlivom stanovnika u žabaljskoj opštini. Pre Drugog svetskog rata ima je preko 11.000 stanovnika, prema popisu iz 2011. tek nešto više od 8.000. Pre prokopavanja novog toka Tise (1858) ova reka je imala veliki značaj za Čurug, koji je bio pristanište i značajno trgovačko mesto. Svake jeseni žitarice su tovarene u lađe i prevožene do svih krajeva Monarhije. Pre trgovine u Čurugu je cvetalo zanatstvo. Početkom XVIII veka u Čurugu je bilo 18 ribara, lađar, dunđer, mesar, kočijaš, ćurčija, dvojica abadžija, kolar. Mesto je imalo i suvaču i suvačare. Prvu gostionicu sa prenoćištem „Kod dva bela goluba“ otvorio je 1809. trgovac Petar Konački, koji će do 2015. zakupljivao i krčme. Na Tisi u Čurugu je 1825. bilo devet vodenica, 1914. raspisan je konkurs za uvođenje električnog svetla po ulicama i u domove. Između dva rata tu su bila dva mlina, ciglana i mlekara, dve zemljoradničke zadruge (1901. i 1941.).

           Između Čuruškog mosta i ustave na levoj obali Jegričke, kod Žablja, nalazi se sedište  Udruženja sportskih ribolovaca „Mladost - Jegrička”. Idelana geografska pozicija donedavno je privlačila pecaroše iz svih krajeva Vojvodine, od prošle godine, a nastavilo se i ove, privlači brojne sportiste iz Tutina, Sjenice, posebno Nove Varoši. Godinama unazad dolaze i instruktori skijanja po završetku sezone, a po rečima Gorana Rakite, sekretara Udruženja, sa prvim snegom se svi, i instruktori i Žabljani, sele na planinu.

            - Zadovoljna sam svim onim što sam do sada postigla, kako u svom ličnom tako i profesionalnom razvoju. Za ovaj drugi, mogu zahvaliti maksimalnom trudu koji sam uložila, a koji preporučujem svojim studentima, jer to kad - tad mora biti nagrađeno. Zadovoljna sam jer kroz svoj posao upoznajem vanredne ljude, priznate univerzitetske profesore iz različitih država, koji se bave različitim naučnim oblastima, što imam priliku da se družim sa njima i dolazim do novih saznanja. Dalje ambicije usmerila sam ka napredovanju u oblasti nastave, mojoj inicijalnoj ljubavi, ali i povezivanju sa što više univerziteta, pre svega sa teritorije Španije, pošto je to moja preferencija i gde kredibilno mogu da govorim o visokoobrazovnim programima, pomažući mladim ljudima da zaobiđu prepreke koje sam morala samostalno da savladam - kaže u intervjuu za www.topsrbija.com prof. dr Sandra D. Brkanlić sa Univerziteta Privredna akademija u Novom Sadu, jedan od njegovih najrespektabilnijih produkata.

            Nakon višemesečne turističke hibernacije, područje „Carske bare“ ponovo postaje nezaobilazna stanica, kako za avanturiste, tako i za sve ljubitelje prirode.

            Porodica Vladisavljević jedna je od 80% domaćinstava u Gospođincima, opština Žabalj, koja se bavi poljoprivredom, i jedna od nekolicine profesionalno opredeljenih za pčelarstvo. Osim ratarstva, ova porodica se drugu generaciju bavi proizvodnjom meda, „onakvim kakvog su ga pčele donele iz prirode“. Ljubav prema pčelama otac Branko preneo je na sinove, a danas je Milan među najozbiljnijim pčelarima na „Putu sira i meda“, projektu koji nekoliko godina promoviše Turistička organizacija opštine Žabalj.

            Zvanična sezona takmičenja na Golf terenima „Centar“ u Žablju, otvorena je u subotu, 17. aprila 2021. godine. U službi promocije ovog sporta i destincije, deveti po redu Žabalj Golf Tournament, kao i ranijih godina održan je pod pokroviteljstvom Opštine Žabalj i Turističke organizacije opštine Žabalj. Na turniru je učestvovalo 35 takmičara, a ono što ga je izdvojilo od svih prethodnih je bilo odsustvo publike.

            Na razmeđi „svinjskog“ i „vinskog“ Srema, u opštini Stara Pazova, sa centrom u Golubincima, nalazi se po mirisu poznat „ruzmarinski“ Srem. Kriju se tu brojne atrakcije, golubinačke Mačkare, zamak Šlos, crkvica Vodica, po nekima najbolja poslastičarnica u regionu, ambar sa kotobanjom porodice Lepšanović - predstavnik jedne od najvećih dragocenosti narodnog graditeljstva XIX veka, pod zaštitom države i kulturnim dobrom od izuzetnog značaja.

           Osnivanjem Mikološko-gljivarskog saveza Srbije (MGSS) septembra 2015. godine, udruženja gljivara sa teritorije Srbije dobila su krovnu organizaciju koja sa odgovornih pozicija može da sprovodi komunikaciju sa državnim organizacijama i institucijama, zastupa interese gljivarskih društava u zemlji, širi saradnju sa srodnim regionalnim i međunarodnim društvima, respektabilna i sa punim autoritetom da otvara pitanja, daje sugestije na teme vezane za prirodu, posebno gljivarstvo, na najvišem nivou. Za prvih pet godina urađeno je mnogo, kada je širenje lokalnih udruženja i njihovog članstva u pitanju (MGSS trenutno ima 22 udruženja i jedno u najavi), i kada je u pitanju edukacija članova, gljivara, članova udruženja koja nisu u Savezu, kao i onih van gljivarskih udruženja.

            Prijateljska sugestija jednog našeg kolege, visoko pozicioniranog u profesionalnim krugovima, sa pokrićem, bila je da su naši tekstovi „preopterećeni“ tradicijom. Izrečena u tonu primedbe, od naše strane bila je shvaćena kao pohvala, jer je upravo suština revije TOPSRBIJA, od prvog dana bila u fokusu tema i njena orijentacija tokom svih prethodnih 27 brojeva.
            Tako je i ovoga puta, možda i više nego ranije, jer osećamo da za tim ima potrebe.

            Uprkos činjenici da je broj ovaca u toku poslednjih godina u Srbiji porastao, posebno u Vojvodini, ovčarstvo se danas, zahvaljujući trenutnoj situaciji, neizvesnom plasmanu i posebno otežanom izvozu, nalazi u ozbiljnoj krizi. U Srbiji iščezava i tradicija držanja ovaca na pašnjacima, a proces selekcije i poboljšanja genetike radi dobijanja kvalitetnih visokoproduktivnih grla i brzog prirasta, za većinu stočara je spor i neizvestan. Međutim, koliko je taj put isplativ, govori primer novopečenog šidskog ovčara, Radoslava Matića.

            Deceniju i više, poput pravog srpskog domaćina, Etno kuća DINAR u Vršcu (https://www.etnokucadinar.rs), srdačno i toplo dočekuje svoje goste. Nacionalna kuhinja pripremljena na ćumuru je ono po čemu je DINAR najpoznatiji, kada je gastronomski užitak srpske, tradicionalne kuhinje u pitanju. Poznat je i po živopisnom ambijentu ispunjenom predmetima iz prebogate zbirke etno nasleđa. Prepoznat je i po ljubaznosti 40 zaposlenih i razloga više što, bez obzira na veličinu prostora, teško možete naći mesto bez prethodne najave.